Automatisering

5 voorbeelden waarin software de journalist nu al te slim af is

Journalisten en nieuwsredacties maken nu al gretig gebruik van de mogelijkheden die kunstmatige intelligentie biedt. Schrijven, feiten checken, data verzamelen, twitteren: je kunt het allemaal overlaten aan robots. Hier vijf voorbeelden.

1. Nieuwsberichtengenerator

Tien jaar geleden schreven de eerste computers al financiële nieuwsberichten bij persbureau Thomson. Zakenblad Forbes volgde in 2012, in een samenwerking met het bedrijf Narrative Science uit Chicago.

En twee jaar geleden kondigde het Amerikaanse persbureau Associated Press aan dat voortaan de financiële kwartaalberichten van alle 4400 beursgenoteerde Amerikaanse bedrijven door robots worden geschreven. AP maakt daarbij gebruik van Wordsmith, een berichtengenerator ontwikkeld door het Amerikaanse bedrijf Automated Insights. Sinds kort gebruikt AP de tool ook voor verslagen van basketbalwedstrijden in de Minor League. De berichten zijn vooralsnog vooral op statistische informatie gebaseerd en daarmee nog niet direct Pulitzer-waardig.

Redacties melden dat de robotberichtgeving hen vooral in staat stelt om meer berichten te publiceren, over zaken zoals relatief onbekende bedrijven of sportwedstrijden in lagere divisies die anders helemaal geen aandacht zouden krijgen.

2. Sensorjournalistiek

Ken Schwenke, journalist en programmeur bij de LA Times, werd op een maandagochtend in maart 2014 wakker geschud door een aardbeving. Hij opende zijn computer en zag daar een volledig uitgeschreven bericht met alle details van de aardbeving, gemaakt met zijn programma Quakebot. Hij drukte op de knop ‘publish’ en het stuk stond online, waardoor de krant de primeur had. Nog geen drie minuten na de beving stond het stuk op de website. Schwenke voedde zijn programma met data van de US Geological Survey.

Op een vergelijkbare manier kun je ook vogels uitrusten met sensoren en daar automatisch verslag van doen. In het Engelse project Blogging Birds kun je zo het vlieggedrag roofvogels volgen. De data van de vogels wordt automatisch vertaald in een blog.

Met de rap dalende prijs van sensoren worden steeds meer objecten verbonden met het internet. Waarschijnlijk zullen er de komende jaren dus nog veel meer vormen van sensorjournalistiek volgen.

3. Twitterbots

Twitter is al lang niet meer het exclusieve domein van mensen, voor zover het dat ooit geweest is. 8-9% van alle tweets zijn door robots gegenereerd, aldus futurist Scott Smith. Maar ze zijn natuurlijk ooit geprogrammeerd door een mens, ten goede of ten kwade. De Russen zetten bijvoorbeeld twitterbots in om Oekraïne zwart te maken, Amerikaanse presidentskandidaten gebruiken ze om hun tegenstanders af te kraken.

Maar twitterbots kunnen ook grappig zijn. De twitterbot @Twoheadlines husselt twee krantenkoppen door elkaar met vaak grappige resultaten. @DonaldDrumpf doet datzelfde met de uitspraken van Donald Trump.

Twitterbots met goede bedoelingen lijken geen lang leven beschoren. Zo is @DroptheIbot, die twitteraars vriendelijk wees op agressief or racistisch gedrag, ter ziele gegaan. En ook @TayandYou, Microsoft’s chatbot, is offline gehaald. Deze chatbot was geprogrammeerd om zelflerend te zijn; door gesprekken aan te gaan met mensen zou hij zelf steeds slimmer worden. Helaas hebben zijn gesprekspartners Tay nogal vuilbekkend en racistisch opgevoed waardoor Microsoft genoodzaakt werd het experiment te staken.

Ook nieuwsmedia gebruiken twitterbots, zoals The Washington Post, dat met @WPOlymbicsbot automatisch berichtte over uitslagen van de Olympische Spelen. Om erachter te komen of je met een mens of computer twittert, kun je gebruik maken van @TruthyBotOrNot.

4. Feitencheckers

Verkiezingsdebatten zouden in de toekomst wel eens heel anders kunnen verlopen, als élke feitelijke uitspraak die een kandidaat daar doet, realtime gecheckt zou worden. Nu duurt het toch meestal een paar uur voordat een journalist de uitspraken goed geanalyseerd en gecontroleerd heeft en daar een stukje over heeft getikt.

Er zijn tools in ontwikkeling die het feiten controleren kunnen automatiseren. Het in (alweer) de VS ontwikkelde Claimbuster houdt sinds dit jaar debatten in het Australische parlement bij en scoort de uitspraken op mate van controleerbaarheid. Een hoge score betekent dus dat een uitspraak goed te controleren is op feitelijkheden. Claimbuster doet dus nog niet direct de feitencheck, maar is wel een eerste stap op weg daar naartoe. Ook debatten tussen de Amerikaanse presidentskandidaten legt Claimbuster op deze manier langs de meetlat.

Ook de Engelse onafhankelijke organisatie Full Fact werkt aan een automatische factchecker. Stel dat de debatleider de kandidaten direct kan wijzen op een foute uitspraak, dat zou zo’n verkiezingsdebat toch wel een heel andere dynamiek geven.

5. Chattende nieuwsapp

Alsof je aan het whatsappen met de krant bent. De Amerikaanse nieuwssite Quartz ontwikkelde onlangs een app waarbij je het nieuws kunt lezen alsof je in gesprek bent. Zo begint de app op een ochtend bijvoorbeeld met:

‘Good morning! Netflix is suddenly available in almost every country in the world.’

In plaats van door te klikken om vervolgens de rest van het artikel te lezen, kun je Quartz vragen wat je nog meer over dit onderwerp wilt weten. Als je hem vraagt:

‘Almost every?’

zegt hij:

‘Yeah, it’s still not available in China, North Korea, and Syria. CEO Reed Harlings said it could take “many years” to launch Netflix in China.’

Hij doet er gelijk een kaartje met de wereldwijde dekking van Netflix bij. Wil je meer weten, dan typ je bijvoorbeeld ‘Anything else?’. Vind je het niet interessant? Dan klik je op de next-knop en toont hij je een ander bericht.

Volgens TechCrunch heeft Quartz met deze app de primeur: een compleet nieuwe manier van nieuws publiceren.

Zijn er nog meer tools die ik gemist heb? Ik hoor het graag!

 


— of — Reageer

Reacties

Leave a Reply