Iedere dag verschijnen er meer dan vier miljard nieuwe posts op Facebook, vijfhonderd miljoen tweets op Twitter en zeventig miljoen foto’s op Instagram. Het is een ongelooflijke hoeveelheid data, rijk aan informatie, die gebruikt wordt door adverteerders, politici en overheden.
Het ‘monitoren’ van social media en andere open bronnen is routine bij politiediensten, overheden, veiligheidsdiensten en bedrijven die proberen om het nieuws ’voor’ te blijven, om criminelen te betrappen, gepersonaliseerde politieke boodschappen te sturen of om producten te verkopen.
Ook voor de journalistiek zijn de sociale media een rijke bron aan informatie. Maar hoe haal je die eruit? En hoe bepaal je erachter hoe betrouwbaar die is? En misschien nog wel het belangrijkst belangrijk: hoe hou je zicht op wat overheden en grote bedrijven doen met informatie die verschijnt op de soiale media.
Om hierachter te komen heb ik sociale wetenschappers en onderzoekers die werken voor politiediensten en inlichtingendiensten gesproken. Wat doen ze? Wat zien ze? Van welke gereedschappen maken ze gebruik? Welke valkuilen zijn er en hoe leer je de goede vragen stellen, die je met open data-analyse kunt beantwoorden? En wat zijn de ethische grenzen?