“Wacht even, de voorstelling is nog aan de gang”, zegt de man bij de kassa. Wie van de straat naar binnenstapt in de eerste VR-bioscoop, staat naast een zwart gordijn waar achter het doodstil is en niks lijkt te gebeuren. Toch zit daar elk half uur een groepje van zo’n 20 mensen ondergedompeld in wat vaak hun eerste VR-ervaring is.

“Ik vergat dat ik daar met 20 anderen zat,” zegt Jente Klok na afloop. “Aan een half uur VR had ik wel genoeg, ik kreeg jeuk van die bril. Wel jammer dat je elkaars reactie niet kunt zien. VR haalt het sociale aspect van tv-kijken weg. Maar ik ben groot fan.”

Ronddraaiende bezoekers

De VR-bioscoopbezoekers kunnen elkaar tijdens de voorstelling niet zien, maar voorbijgangers zien hen wel: voor het raam hangt geen gordijn. De op hun stoel ronddraaiende bezoekers met die merkwaardige witte skibril (de Samsung Gear VR) op, zijn een levend reclamespotje, dat meer klanten moet binnenhalen.

“Er is keuze tussen een volwassenen programma en een met meer kinderfilms,” zegt een van de ‘ouvreuses’ als ik plaatsneem voor de voorstelling van 21 uur, waarna ze uitlegt hoe de bril werkt. Ik kies voor de volwassenen-inhoud en nadat ik de bril op mijn hoofd heb gezet, start zij de mix van korte films. Ze doet dat ook bij de overige bezoekers, wat tot gevolg heeft dat iedereen, met kleine verschillen, zijn eigen aanvangstijdstip heeft.

In mijn mix van VR-films zitten twee animaties, maar ook een mooie VR-reportage uit Gaza. Het sluitstuk van het half uur is de korte VR-speelfilm In Your Face, waarvan het scenario is geschreven door Ronald Giphart. Wie goed om zich heen kijkt, of eigenlijk vooral omhoog, ziet in de film een ‘cameo’ van Giphart. Speelfilm is een wat zware benaming voor iets wat meer een scene uit een film lijkt.

Tropenminuten met een bril op

De VR-mix duurt alles bij elkaar een half uur en kost 12,50 per bezoeker. Normaal zou je daarvoor een bioscoopfilm met riante lengte voor kunnen kijken, maar in VR maak je tropenminuten. Een half uur met een bril op om je heen kijken, doet je een beetje naar adem snakken. Als de film afgelopen is, ben ik erg benieuwd welke kant ik nu opkijk: elke gevoel van hoe ik in de bioscoop zit is helemaal verdwenen. Ik blijk met mijn gezicht recht naar het raam te zitten. Leuk voor voorbijgangers.

Mijn buren, Nele Goutier en Jeroen Haarsma, zetten ook een voor een hun bril af en kijken een beetje dizzy de gewone wereld in.
Nele was de pixels wel gauw zat zegt ze. “Het is niet scherp genoeg.” Ook is het samen op stap gevoel vrij gauw weg, als je weliswaar naast elkaar zit, maar los van elkaar ondergedompeld bent in een VR-ervaring. “Maar goed, je kunt er dan wel weer samen over napraten.”

Jeroen is zelf journalist, onder meer voor het Noord-Hollands Dagblad. Hij ziet zeker mogelijkheden voor VR in de journalistiek. “Maar hoe bied je het aan? Dat is de grote vraag.”

‘In your face’

Simon Meijer, game-ontwikkelaar, bekijkt het nieuwe medium vanuit zijn eigen beroepsperspectief. “VR is heel goed voor gamen.” De films heeft hij met veel interesse bekeken. “Je merkt dat de camera niet te veel moet bewegen, dat heeft invloed op de kijker.” Simon miste eigenlijk dat hij een controller in zijn hand had.

Ook een tweede bezoek aan de VR-bioscoop levert soortgelijke reacties op. Het medium is nieuw, onwennig. Ook vinden sommigen het wel erg ‘in your face’ om de titel van de mini-speelfilm (eerder een lange scène) te citeren. Maar een gevoel van fascinatie blijft in het algemeen ook bij de meeste bezoekers overeind.

Volgens Jip Samhoud, de man achter Samhoud-media en eigenaar van de VR-bioscoop lopen de zaken goed. Inmiddels heeft hij een filiaal in Berlijn geopend.

Wil je ook naar de VR Cinema? Kijk op de website voor meer informatie.